احداث نیروگاه خورشیدی - چالش ساخت تعقیب کننده خورشید
پنلهاي خورشيدي تعقیب کننده خورشید (Solar Tracker)
توليد برق در نيروگاههاي خورشيدي، در گروه انرژيهاي پاک محسوب میشود که به متغيرهای زیادي وابسته است. یکی از این متغيرها زاویه تابش نور خورشيد است و این موضوع به پارامترهایی مثل موقعيت زمانی خورشيد در آسمان، وجود لکههاي ابر و آلودگی هوا بستگی دارد.
بهترین بازدهی را پنل خورشيدي وقتی دارد که سطح پنل بيشترین شدت نور را دریافت نمایيد. در ابتداییترین حالت لازم است با تغيير زاویه تابش، زاویه پنل نيز تغيير نماید همچنين کنترلی وجود داشته باشد که این حرکت بهينه گردد و در هنگام عبور ابر و ایجاد سایه و یا بارش برف و باران، سيستم دچار اختلال نگردد. لازمه این کار داشتن سازهاي با قابليت تغيير زاویه و کنترلر قابل برنامهریزي می باشد. دنبالگرها در دو نوع تك محوره و دو محوره ساخته شدهاند. در نيروگاههاي مقياس بزرگ از دنبالگرهاي تك محوره استفاده میشود. در این سيستم تمهيدات دیگري نيز دیده میشود از جمله با افزودن سنسور باد به سيستم در زمانی که سرعت باد ممکن است موجب آسيب دیدن به پنل و سازه گردد، زاویه پنل در وضعيت کمترین سطح تماس با باد قرار گيرد. مورد دیگر چرخش 360 درجه پنل میباشد که پس از قطع شدن تابش نور، پنل به حالت وارونه قرار میگيرد که این باعث تميز شدن سطح پنل میشود.
در این سيستم استفاده از مفصل با کمترین اصطکاک و گشتاور، استفاده از بهينهترین موتور با کمترین مصرف و بالاترین بازدهی، اهميت بسازیی دارد. همچنين ميزان تعداد خرابی و هزینه تعميرات نيز مهم خواهد بود. در این زمينه استانداردهایی نيز تدوین شده است.